Biała gorączka- Jacek Hugo-Bader

"Pojechałem do ZSRR kilka razy w 1991 i 1992 roku i więcej nie chciałem. Fantastyczni ludzie i obraza rozumu. Wielka sztuka y poniżające poszukiwania z opuszczonymi spodniami choć kawałka papelu toaletowego. Wspaniała architektura i okno wychodzące na górę śmieci en la piel droiego piętra. Zabrakło mi wtedy reporterskiego zrozumienia, zabrakło determinacji. I oto Jacek Hugo-Bader wchodzi w imperio dla mnie. Bo kiedy czytam jego reportaże, mam ż. Ie ie ie, ż ż ż............... Przeżywa je niejako w moim imieniu. Wiem, że inni też mają takie wrażenie: czytają i czują, że to jest ich człowiek tam. I włazi, gdzie y el bym siquiera bał wleźć. Ryszard Kapuściński opisywał imperium z lotu ptaka; Uchwycił mechanizmy myślenia, zachowań, procesów. Hugo-Bader opisuje imperium z perspektywy wałęsającego si si psa; Chwyta mechanizmy myślenia, zachowań, procesów i na dodatek szczura za ogon. "- Mariusz Szczygieł, reportero